De viola da gamba is ongetwijfeld een van de meest emblematische instrumenten van de Franse barokmuziek. Aan de hand van twee originele voorstellingen zet Lucile Boulanger haar geliefkoosde instrument in de kijker.
In een eerste concert speelt ze solo. Reizend door de tijd stelt ze de eigenheid van de Franse muziek door de eeuwen heen in vraag, gaande van de allereerste meesters uit de 17de eeuw tot eigentijdse creaties. Tijdens een tweede voorstelling illustreerde ze de sleutelrol van de viola da gamba in de 17de-eeuwse kamermuziek.
Lucile Boulanger begon op vijfjarige leeftijd viola da gamba te spelen bij Christine Plubeau en studeerde vervolgens bij Ariane Maurette, Jérôme Hantaï en Christophe Coin aan het Conservatorium van Parijs. Ze won verschillende internationale prijzen (Bach-Abel Wettbewerb in Cöthen, Società Umanitaria concours in Milaan en Musica Antiqua in Brugge).
Ze is een veelgevraagd kamermusicus en verzorgde optredens en opnames met o.a. Philippe Pierlot en het Ricercar Consort, François Lazarevitch, Justin Taylor, Pierre Gallon, L'Achéron (François Joubert-Caillet) en het het viool- en klarinetduo Gambelin. Ze maakt regelmatig deel uit van grotere ensembles zoals Pygmalion (Raphaël Pichon), Correspondances (Sébastien Daucé) en Vox Luminis (Lionel Meunier).
Ze verzorgt ook solo recitals, zowel in Frankrijk als in het buitenland. Haar twee opnames als duo met toetsenist Arnaud De Pasquale voor het Alpha label (Bach sonates in 2012 en C.P.E. Bach sonates in 2009 en C.P.E. Bach en Graun sonates in 2015) zijn alom geprezen.
In 2018 realiseerde ze een opname bij Harmonia Mundi, gewijd aan de grootmeester Forqueray en zijn liefde voor de Italiaanse vioolsonate. Het BBC Music Magazine beschreef deze opname als “onweerstaanbaar”, en vergelijkt haar speelvrijheid met die van Jacqueline du Pré. Een Franse recensent verwoordde het alsvolgt: “Tantôt, c’est l’énergie qui vous bouscule, tantôt la caresse qui vous fait frissonner, tantôt l’émotion nue qui vous bouleverse, mais c’est partout la même justesse, la même densité.”
In 2022 maakte ze een opname voor altviool solo gewijd aan het werk van Bach en Abel. De opname won talrijke prijzen: (ffff Télérama, Diapason d'or de l'année, Scherzo Excepcionales...) en is een groot succes bij het publiek.
In 2022 ontstond ook de voorstelling Phénix, het resultaat van Luciles samenwerking met hiphopchoreograaf Mourad Merzouki en elektromuzikant Arandel.
In 2023 was ze de eerste violiste die genomineerd werd voor Instrumentaal Solist van het Jaar bij de Victoires de la Musique. Lucile Boulanger beoogt het repertoire van haar instrument uit te breiden en te emanciperen, niet alleen door middel van transcripties, maar ook door opdrachten te geven voor hedendaagse werken. Verschillende composities werden al aan haar opgedragen.
Voorstellingen
Alle voorstellingen
